Draagdoeken maken en verkopen

Ik ben Merel, 30 jaar, getrouwd met Coen, 1 dochter van 18 maanden. Na het VWO heb ik Medische Biologie aan Universiteit Utrecht gedaan.

Dit was toch wat te academisch voor mij en te intensief. Na anderhalf jaar ben ik gestopt en Voeding en Dietetiek aan de Hogeschool Arnhem en Nijmegen gaan doen. Het vak vond ik op zich wel boeiend, maar het werkveld niet.

Ik ben gaan werken part-time bij het bedrijf van mijn ouders: ambachtelijk glas-in-lood. Ik deed alles, klanten adviseren, ramen ontwerpen, in elkaar zetten, alles eigenlijk wat je maar kunt verzinnen. Heerlijk om uit te vissen wat een klant precies wil, dit om te zetten in een raam en dan vervolgens horen dat ze zo tevreden zijn. Hier ontdekte ik dat ik beter ben in mensen blij maken met een mooi stukje handwerk dan hoog opgeleid "carriere maken".

Pas een jaar na de geboorte ben ik gaan minderen in uren om pas zeer recentelijk helemaal te stoppen, behalve als ze me nodig hebben natuurlijk. Ik vind het fantastisch om niet voortdurend oppas nodig te hebben en niet altijd te regelen en haasten. Toen ik af en toe wat tijd overhield wilde ik verder in de draagdoeken waar ik er tot dan toe nog maar 2 van had gemaakt.

Nu ik vaker mijn eigen tijd indeel en vaker leuke dingen met mijn dochter kan doen leef ik helemaal op. Is het mooi weer dan trekken mijn dochter en ik erop uit, gewoon zomaar, omdat het kan. Dat is voor mij leven: genieten van mijn gezin. Daaromheen zorgen dat het huishouden blijft draaien. Een eigen bedrijfje past daarin prima: een leuke bijverdienste zonder dat ik in hoef te leveren, ik vind het juist leuk.

Wat jouw webwinkel onderscheidt van de vele andere webwinkels met draagdoeken is dat jij ze zelf maakt. Waarom maak jij je zelf?

Ik geef zelf mijn geld liever uit aan kleine bedrijven dan aan grote. De kleine werken er harder voor en zijn klantgerichter, zij verdienen het in mijn ogen meer. Je kunt genoeg draagdoeken kopen die in China gemaakt worden en dan ingekocht door verschillende bedrijven. Ik snap persoonlijk niet dat je dat zou willen. Dit is gemaakt in eigen land wat dus goed is voor onze economie. Het feit dat ik alles zelf maak en dus precies weet waar ik het over heb wekt vertrouwen bij de klant dat ik ze goed zal helpen en er natuurlijk ook zal zijn bij vragen of problemen.

Daarnaast maak ik ze natuurlijk zelf omdat ik het leuk vind om zelf te naaien. Het is leuk om samen met een klant iets uit te kiezen en ze daarna een "kadootje" te overhandigen, want zo voelt het als je iets zelf uitgezocht hebt en voor je gemaakt wordt. Als ze dan mailen om te vertellen hoe blij ze zijn, dan kan mijn dag niet meer stuk. Het is dus eigenlijk puur voor de kick!

Hoe kom je aan je patroon?

Zes maanden van trial and error. Het eerste model was een gratis verkrijgbaar patroon voor een mei tai wat ik online vond. Functioneel maar niet mooi, niet superhandig, er waren nogal wat dingen die ik beter vond kunnen. Dit patroon heeft niet aan de basis gestaan, ik ben overnieuw begonnen en heb een hoop papier en stof verbruikt voor ik er was. Het begon met uren en uren denken en tekenen, dan maken en proberen.

De problemen waren de eerste keren heel groot maar al snel waren het details. En dan ineens maak je er eentje en denk je, hehe, ik ben er, dit draagt fantastisch, knoopt goed om en ziet er leuk en degelijk afgewerkt uit. Het uiteindelijke product heeft zeker nog wat weg van die eerste mei tai, maar toch echt helemaal uniek.

Waar haal je je stof en ringen?

De ringen haal ik bij een producent die ze speciaal voor dit doel maakt. De tip voor doe-het-zelvers is dat je nooit gordijnringen of zo moet gebruiken. Dat is levensgevaarlijk. Deze speciale ringen worden allemaal getest en zijn echt oersterk en ultralicht. De stof is telkens weer een drama. Het is heel moeilijk om geschikte stof te vinden. Altijd is er wel iets mis, te dik, te dun, te grof geweven, te veel rek, noem het maar op. Een hele uitdaging dus. Bestellen op internet is lastig omdat je niet altijd een proeflapje kunt bestellen, zit je elke keer met 1 meter. Mijn groothandel heeft sommige dingen gelukkig in de standaardcollectie zitten, maar het meeste koop ik eenmalig in, is het op dan is het op.

Begrijp ik goed dat je je laat inspireren door bestaande draagdoeken, en die verbetert op basis van je ervaringen?

Er worden ongelooflijk veel doeken gemaakt en verkocht via internet. Allemaal net wat anders. Ik heb inderdaad goed gekeken naar sommige ontwerpen en enkele aspecten getest. Dit leerde me vooral wat ik niet wilde van mijn doeken.

Wat valt er te verbeteren aan bestaande draagdoeken: waar loop jij tegenaan, en wat voor verbeteringen heb je aangebracht?

Sommige dingen zijn denk ik heel persoonlijk, een voorbeeld hiervan is hoe breed je de schouderbanden wilt en of ze gevuld zijn of niet. Ik heb een draagdoek gemaakt die naar mijn idee perfect is. Belangrijk vond ik dat een doek past voor pasgeborenen t/m peuters. Dit kan lang niet van alle doeken gezegd worden. Ik zal als voorbeeld de Wrap&Go (dit is feitelijk een aangepaste "mei tai") nemen.

Deze doek is eigenlijk juist een beetje voorgevormd waardoor het makkelijk omdoet. Ik heb de stof die tussen de knieholtes van het kindje komt lekker breed gemaakt voor peuters, maar hij is ook met behulp van een tunnel smaller te maken zodat hij tussen de knietjes van een kindje van 3 maanden past. Voor de 3 maanden gaat hij helemaal met benen en al in de doek. Om te zorgen dat dit veilig en verantwoord kan is het lijfje lekker breed en lang en zijn de schouderbanden extra lang en breed, zodat je baby echt als in een coconnetje komt te liggen dicht tegen je aan.

Het grote knelpunt is dat je niet aan comfort wilt inleveren en dat een goede doek een hele berg handwerk en een grote hoeveelheid stof kost. Dit drijft de prijs omhoog. Het is het waard omdat het comfort ongekend is, maar dit weten de klanten natuurlijk nog niet.

Bij de Slings heb ik veel geëxperimenteerd met het vastnaaien van de stof aan de ringen. Dit kan op veel verschillende manieren, met heel verschillend resultaat. Ik heb het bijna allemaal geprobeerd en op iets uitgekomen wat volgens mij weinig gebruikt wordt maar heel comfortabel draagt.

Heb je altijd al genaaid?

Ik ben altijd koppig geweest en wilde er altijd anders uit zien dan anderen. Vroeger maakte ik dus bijvoorbeeld een broek van tijgerprint toen dit nog maar éeen keer op MTV was geweest, of van die topjes zonder achterpand die met wat elastiek aan elkaar hingen. Ik vroeg aan niemand hoe het moest. Nam gewoon een voorbeeld, trok het over, paste aan waar nodig en prutste zo lang tot het naar mijn zin was.

Pas in mijn zwangerschap heb ik na jaren de naaimachine weer tevoorschijn gehaald en mijn eerste ringsling gemaakt. Ik had een draagzak gekocht en besloot nog lang voor de geboorte dat dat niet was wat ik wilde. Op internet ging er een wereld voor me open, een ringsling leek me wel wat en ik zat toch thuis de laatste weken dus kon ik net zo goed wat prutsen op de naaimachine. Inmiddels na alle maanden van continu nieuwe patronen en andere stoffen vertel je mij niets meer over spanning en naalddiktes en zo. Eigenwijs zijn is een goede leerschool denk ik, je leert heel snel van je eigen fouten.

De draagdoeken zijn een 'lifestyle' voor je: zou je daar wat over kunnen vertellen?

Uhm ja ik ben een beetje een geitenwollensokken moeder maar dan zonder de sandalen (en de wollen sokken). Voor de zwangerschap nam ik me bijvoorbeeld voor om niet te snel bij een huilende baby te gaan kijken, daar werd ze alleen maar verwend van. Uiteindelijk pakte dat allemaal heel anders uit. Ik begon overtuigd aan borstvoeding, waarom zou ik niet proberen het beste te geven? De draagdoeken leken me handig en ontzettend gezellig. Hoe meer ik las over bv en dragen, hoe meer ik besefte dat "we" alleen de traditionele opvoedmethodes te zien krijgen op de gewone internetsites, bij artsen, bij verloskundigen, in onze omgeving.

De wereld van bv en dragen is die van AP, attachment parenting. Dit omvat ook samen slapen met je kind en nog wat andere dingen. Allemaal heel natuurlijk en ervan uitgaand dat je kind aangeeft wat hij nodig heeft: mama. Altijd bij mama zijn is heel vermoeiend en wordt afgedaan als lastig voor de mama, maar ik vind dat een baby zijn moeder nodig heeft. Dus geef ik bv op verzoek, ga ik kijken als ze huilt, neem ik haar bij me in bed als ze daar behoefte aan heeft, draag ik haar in de doek als ze zich te ver verwijderd voelt in de kinderwagen of gewoon bij mij wil zijn. Al deze aandacht levert voordelen op. Geen verwend kind maar een kind dat zich vrijer voelt om zich te uiten en begrepen voelt.

Afijn, hoe meer ik erover las, hoe meer ik me hier thuis voelde. Ik voel me wel als iemand die aan AP doet, maar heb dit gaandeweg ontdekt en ben dus voor mij idee een halve AP-er. Daarom is de draagdoek lifestyle, het staat voor mijn kindje altijd geven wat ze nodig heeft.

Een draagdoek is overigens niet alleen voor mensen die aan AP doen. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen zijn handen wel eens vrij wil hebben en dat ook iedereen open staat voor hulp bij een pasgeborene met krampjes. Stop een baby van 8 weken in een draagdoek en ga wandelen en hij valt gegarandeerd in slaap. De draagdoek is in mijn ogen een noodzakelijk hulpmiddel bij vooral kleine babies. Voor mij persoonlijk betekent het alleen zo veel meer.

Hoe kom je tot een prijs?

Het moeilijkst! Het is voornamelijk materiaal plus uren. Daarnaast kijk ik ook naar de prijzen van vergelijkbare doeken. Sommigen worden dus niet in een westers land gemaakt, die prijzen liggen wat lager, maar niet zo heel veel eigenlijk. Vergelijkbare doeken uit westerse landen hebben soms ook lagere prijzen, het is heel lastig om uit te vissen waarom.

Deugdelijke materialen en handwerk staan toch gelijk aan een hogere prijs. Ik hanteer heel scherpe prijzen en vind ook dat de prijs niet lager mag zijn, dan geef je feitelijk aan dat je product niet meer waard is. Mijn producten zijn vakwerk uit eigen land en daar hoort een prijskaartje bij. Gelukkig merk ik dat slechts minder mensen dat als een probleem ervaren. Je koopt tenslotte iets waar je jaren plezier van hebt. Een kinderwagen is vele malen duurder.

Heb je een eigen kantoor voor je bedrijf?

Nee, ik naai en doe de boekhouding en de website aan de eettafel. Gelukkig hebben we laatst een grotere gekocht!

Hoe zorg je voor klanten en publiciteit?

Een goed product en klantgerichtheid staan sowieso op één. Mensen die een doek gekocht hebben zijn eigenlijk altijd heel tevreden en geven dit door aan bekenden die zwanger of bevallen zijn. Een goede website is natuurlijk onontbeerlijk, en ook de vindbaarheid daarvan door zoekmachines. Natuurlijk kan ik nog veel meer doen, maar dat staat nog op de eindeloze to-do-list.

Hoe is je website tot stand gekomen?

Zowel mijn vriend als ik weten wel wat van websites bouwen. Hij bouwt en lost problemen op, ik vul de tekst en foto's in en zo. Het is ontzettend moeilijk en tijdrovend. Je vraagt je voortdurend af: wat verwachten en willen mensen en hoe leid ik ze zo snel mogelijk naar waar ze willen zijn. Er is niets zo irritant als een slechte website, ik haak al op de homepage af als ik niet binnen 5 seconden zie wat ik zoek.

Kunnen mensen ook bij jou komen passen?

Natuurlijk. De koffie en thee staan altijd klaar. Ik geef graag advies bij hun keuze en laat ze zien hoe de doek werkt. Klanten vinden dat erg fijn. Ze raken meteen vertrouwd met de doek. Een doek met een baby erin die binnen 2 minuten slaapt verkoopt zichzelf overigens.

Je maakt ook 'eenmalige' slings. Zou je daar wat over kunnen vertellen?

Hmm, ik begrijp uit jouw vraag dat dit een fout is van mijn kant. De insteek is dat ik een stofje gevonden heb dat niet na te bestellen is en zodoende de benaming "eenmalig" krijgt. Echter bijna alle doeken zijn uniek omdat iedereen zijn eigen combinatie van stoffen kan uitkiezen. Ik gebruik veel modestoffen die dus na 1 of 2 jaar niet meer bestaan. Ik voel een verandering in de website aankomen waarin ik dit anders formuleer. Mooi vind ik dat, je leert zo veel van anderen, dankje!

Hoeveel tijd kost het maken van één sling?

1,5 tot 2,5 uur, afhankelijk van de maat en of er een applicatie op moet of de gehele sling uit dubbele stof bestaat. De Wrap&Go is iets heel anders, dat ligt een flink stuk hoger.

Hoeveel tijd besteed je per week aan je bedrijf?

Dat gaat met vlagen, zowel de bestellingen als mijn zin om de website of boekhouding bij te houden en iets nieuws te maken. Soms een uurtje voor de noodzakelijke dingen, dan weer 3 weken dat ik er 10-15 uur in steek. Gemiddeld blijft het bij nog niet eens 8 uur per week.

Zou je een gemiddelde dag kunnen beschrijven?

Meestal ga ik 's morgens iets leuks doen met mijn dochter, of iets nuttigs zoals boodschappen doen. Daarna gaat ze naar bed, of naar oma, of kdv waar ze eenmaal per week komt. Gaat ze thuis naar bed dan doe ik meestal het huishouden, gaat ze naar oma of het kdv dan ga ik vaak naaien. Het combineert prima omdat ik als ik het druk heb oma vraag een keertje vaker op te passen. Is het wat rustiger in de zaak dan prijs ik me even gelukkig dat ik wat vrije tijd heb. Soms lopen we toch de oppas of kdv mis, dan kruip ik 's avonds achter de naaimachine. Het is niet de bedoeling dat ik er 20 uur per week mee bezig ben, dan heb ik het gevoel dat ik er niet meer voor mijn dochter kan zijn en geniet ik niet meer. Ik voel me thuisblijfmama, ook al heb ik daarnaast een eigen bedrijf en werk ik soms bij mijn ouders in het bedrijf.

Heb je een tip voor moeders in Nederland?

Houd voor ogen wat werkelijk belangrijk is: geniet zoveel mogelijk van je kinderen en je gezin. Een bijverdienste vanuit huis is zeker ideaal omdat je gewoon alles kunt laten vallen als je kind ziek is of het weer ineens omslaat en je wilt gaan zwemmen. O ja en koop een draagdoek om je baby in te troosten, dat is genieten en gemak voor de prijs van 1.

N.B. Je kunt ook draagdoeken kopen bij de DM drogist in Duitsland.

Merel, mama van Lana 22-11-2006,

Meer lezen van Merel?
Bezoek dan haar website!