Geld verdienen met gastkinderen en een atelier

Mijn verhaal

In februari 2005 kreeg ik de kans om een atelier over te nemen. Ik heb een hbo opleiding: tweedegraads voor handvaardigheid. Voordat ik mijn tweedegraads bevoegheid om handvaardigheid lessen te geven behaalde, werkte ik tien jaar in de horeca in middenklasse- en luxe restaurants maar ik zag er geen toekomst voor mijzelf in. Lichamelijk is de horeca niet aantrekkelijk naarmate je ouder wordt. Bovendien besefte ik dat ik geen sociaal leven had want je werkt ’s avonds en in het weekend. En het had geen geestelijke uitdaging voor mij. Dit waren redenen die niet speelden toen ik jonger was maar toen ik 28 werd besefte ik dat er iets moest gebeuren. Via een vriendin ben ik een school binnen gelopen aan het begin van het schooljaar om informatie te vragen. De decaan gaf me een rooster met de mededeling dat het schooljaar nog maar twee weken was begonnen en dat ik geen tijd te verliezen had. De volgende maandag zat ik in de klas tussen jongeren die net van school waren gekomen; het was een voltijd studie. En ik werd hun meest fanatieke student. Ik heb een geweldige tijd gehad. Dit was wat ik nodig had. Een wending in mijn leven en nieuwe kansen. Een aantal jaren heb ik ook les gegeven in tekenen en ckv ( culturele en kunstzinnige vorming)? op het vmbo.

Drie jaar geleden heb ik er voor gekozen om thuis te blijven om mijn eigen kinderen te begeleiden in de opvoeding. Ik heb intussen een meisje van drie jaar en een meisje van anderhalf. Gezien de hectiek die er heerst op scholen, zowel voor de leraren als de leerlingen, vond ik het niet een goed idee om daarnaast ook nog kleine kinderen op te voeden. Ik vind het prachtig om mijn twee kleine meiden gte zien opgroeien. Ik heb nu de tijd en de rust om alle fases van de kinderen te zien en te begeleiden.

Zodra de mist van hormonen was opgetrokken begon ik weer te schilderen; voor beeldhouwwerk was er nog geen tijd en ruimte. Schilderen en beeldhouwen betekenen voor mij Vrijheid en Ontlading. Het heeft veel elementen waarin ik mijn energie kwijt kan. Dingen bedenken, problemen oplossen en bezig zijn met prachtige kleuren en materialen is voor mijn ontwikkeling erg belangrijk. Daar groei ik van. Ik hou van schilderen met laag op laag, voornamelijk met acryl en het dan uitpoetsen zodat de onderlaag er dan weer doorheen schemert. Of van verzamelde materialen zoals speelgoed en knuffels een schilderij maken zodat het een geheel wordt. Kinderen vinden dat geweldig om aan te raken en te bekijken. Ik kon een atelier delen met een andere vrouw en vervolgens kwam er een eigen atelier vrij voor mij. Dit was een ongelooflijke kans.

Financieel was het helemaal niet haalbaar omdat we elke maand nog spaargeld bij het huishoudengeld moest leggen. We hadden immers maar een salaris van mijn man.

Gastkindjes

Een kennis uit de straat heeft een leuk jongetje van drieëneenhalf en ik had ooit geopperd dat ik wel op hem zou willen passen. Zijn toenmalige gastmoeder stopte ermee en de kennis vroeg mij het over te nemen. Voordat ik het wist was ik aangesloten bij de organisatie kinderopvang in de zaanstreek.Die organisatie hebben genoeg kinderen te plaatsen en een tijdje later kwam ook nog een meisje van drieëneenhalf erbij. Naast mijn kinderen zorg ik dus drie tot vier dagen voor twee andere kinderen. Ik heb ook op kinderdagverblijven gewerkt en het voelt niet veel anders.Door deze kinderen kan ik het atelier bekostigen en daardoor mijn plannen en dromen realiseren en tegelijkertijd mijn kinderen verzorgen.

Het doel van mijn Atelier

Mijn wens is om maatschappelijk bij te dragen aan de band tussen vrouwen onderling en vrouwen met kinderen. Ik heb ontdekt dat er een grote eenzaamheid, verlegenheid, soms radeloosheid onder de moeders ( met betrekking tot de opvoeding)?? bestaat waardoor mensen niet in staat zijn om elkaar op te zoeken. Die eenzaamheid ontdekte ik in de drie jaren dat ik thuis ben. In die tijd heb ik een netwerk opgebouwd van zo’n vijftig adressen. Mensen met kinderen die ik ken van zwangerschapsgym, verschillende peuterspeelochtenden met ouders, vrouwen in de buurt en uit de winkel en via via. Ik spreek altijd mensen aan om een praatje te maken. Ik ben altijd een bezig bijtje geweest; ik had soms drie banen in een week. Ik kwam zowel in mijn werk in de horeca en in het onderwijs honderden gezichten tegen. Ik wilde graag voor mijn kinderen zorgen maar dat betekent niet dat ik ga verpieteren in het huishouden.

In de gesprekken met andere moeders zijn sommigen heel actief, anderen weer verlegen en sommigen zoeken helemaal geen contact uit zichzelf. Je kunt in een sleur raken. Uit gesprekken komen problemen van de kinderen naar voren zoals niet kunnen slapen, eetproblemen en gedragsproblemen. Iedereen herkent het wel. Ik heb zo vaak van mensen gehoord, ook van moeders die werken, dat ze graag anderen willen ontmoeten. Het komt er niet van. Ze moeten dan hun huis uit, schuiven het voor zich uit. Een kort gesprek waarin een stukje herkenning in ligt kan zoveel uitmaken op een dag thuis met je kinderen. Even een gesprek met een volwassene. Belangstelling en gemeenschappelijke interesses delen beïnvloedt je hele dag.

Doordat ik goedkoop aan mijn materialen kan komen en een voorraad heb opgebouwd, verdien ik geld met de Peuterclub. Om de huur te dekken organiseer ik Vriendinnenavonden en Workshops Beton Gieten.

Uiteindelijk wil ik in de avonduren les geven aan volwassenen en exposeren met mijn eigen kunst.

Mensen ontmoeten d.m.v. een Peuterworkshop

De peuterworkshop is een mogelijkheid, net als peutergym en muziek opschoot, om mensen te ontmoeten terwijl je kind bezig is. Na peutergym gaat een groepje altijd vis eten bij de vishandel om de hoek. Het schept een band.

In mijn atelier komen vrouwen die weer een vriendin meenemen en die vrouwen nemen weer een buurvrouw mee. Dat is een netwerk voor hen. Als er iets is kan een ander misschien oppassen of als er iets stuk is dan heeft vast iemand anders wel iets om het voorwerp vervangen.

Een voorbeeld: Ik ging naar het park en er zaten twee vrouwen op een bankje. Toen ik dichterbij kwam zag ik wie ze waren. “We zeiden net tegen elkaar” riepen ze in het koor. “Ik ken haar van zwangerschapsgym””

“Dat is onze peuterworkshopjuf”zegt de andere vrouw.

Ze bleken vriendinnen èn collega’s te zijn.

Een week later zei de tweede vrouw tegen mij dat ze een vriendin mee zou nemen bij de volgende keer workshop. Die vriendin bleek iemand bij mij uit de straat te zijn. Met dit verhaal wil ik laten zien dat ik heb gemerkt dat mensen in een klein dorp elkaar al snel kennen. Ik heb er al heel veel vriendinnen aan overgehouden. Ik heb vrouwen ontmoet waar ik veel mee gemeen heb. We delen onze verhalen, blazen stoom af, laten de kinderen met elkaar spelen. En dat kan alleen maar ontstaan als je elkaar ergens ontmoet. Ik heb de wens die ontmoetingen makkelijker te maken.

De peuterworkshop is een manier om dat te doen. Een manier om elkaar op te zoeken, om verhalen uit te wisselen, elkaar aan te horen en de kinderen met elkaar in contact te laten komen en soms om elkaar hulp te bieden. Op de thuisblijfmoederssite zijn al een paar groepen vermeld die waarschijnlijk uit hetzelfde oogpunt bij elkaar komen.

Peuterworkshop

Kinderen en creativiteit zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Er is nog weinig aanbod in omloop in de omgeving van Zaanstad voor de peuter leeftijd om iets te doen met schilderen en klei. Daarom wil ik graag voorzien in ruimte en materiaal en zo contact leggen tussen verschillende moeders en kinderen. Ik vind het belangrijk dat ze aanraking komen met de mogelijkheden en het materiaal en dat ze daar plezier mee beleven. De ouders en verzorgers doen net zo hard mee en ieder kind werkt in zijn of haar eigen tempo. De eerste tentoonstelling is al geweest in mei.

De tentoonstelling was in het gebouw waar ik met 30 andere kunstenaars zit. Je had die kinderen moeten zien glimmen van trots omdat hun werk aan de muur hing. Ze konden de kunstwerken aan familie en vrienden laten zien. En het is mooi om kinderen op te laten groeien met kunst en de wereld daarom heen.

De workshops hebben geen doel. De kinderen zijn te klein om doelen voor te stellen. Iedere keer als er iets af is, is dat mee genomen. Het gaat om het bezig zijn. Het is niet zo dat aan het einde van de middag iets af is. Over schilderijtje wordt een paar keer gedaan om meer te diepte te krijgen op het schilderijtje.

Het maakt de kinderen toch niet uit of ze op dezelfde doek schilderen. Soms haal ik wel het werk eerder weg omdat als er door gewerkt wordt op het doek dat dan het prachtige tafereel verpest wordt. En bij andere kinderen werkt verflaag op verflaag het beste.

Na schilderen of werken met pastelkrijt of knippen en plakken gaan ze altijd nog even kleien; dat vinden ze het leukste. Ze snijden, rollen met deegrollers of met handen , gebruiken de knoflookpers. Ze kunnen lekker knoeien. De klei wordt naderhand in de bak gedaan. Het gaat echter alleen om het proces en in aanraking komen met materialen.

Er worden handjes afgedrukt in klei en de moeders werken het af met gips en verf. Er zijn kokers beschilderd die gevuld worden met rijst en linzen om er een muziek instrument van te maken. We hebben met papier-maché gewerkt. Als je een werkstuk mee naar huis wilt nemen dan kan dan. Als er andere wensen zijn kan men dat aangeven.

Meer informatie is te vinden op mijn site www.design-now.nl/clementine onder het kopje peuterles

Tijdens de zomer is het atelier open en dan kan men op afspraak langskomen. Ik hoop zo bij te dragen aan plezier, inzicht en mogelijkheden voor iedereen. Zo vaak heb ik moeders gehoord dat ze zelf niet creatief zijn maar hun kinderen wel en dus weinig aanbieden omdat het tevens ook veel rotzooi in huis maakt. Misschien is dit dan een optie voor een aantal mensen.

Hoe weten mensen dat je workshops geeft? Heb je posters opgehangen? Consultatiebureau? Hoe lang duurt een peuterworkshop? Is het eenmalig, of zijn het bijvoorbeeld cursussen van 5 bijeenkomsten? Wat zijn de kosten?Je wens is een bijdrage aan contacten tussen vrouwen. Wat is de bijdrage van een peuterworkshop hieraan? Hoe is een workshop opgebouwd? Is er een rondje waarin mensen zich voorstellen? Hoe groot zijn de groepen maximaal?

Een workshop duurt van drie uur tot half vijf. Langer gaat echt niet dan is iedereen wel moe van alle indrukken.

Per keer betaald men €3,- per kind en men krijgt daar ook thee en limonade voor.

Je kunt per keer meedoen aan een peuterworkshop. Je kunt dus per keer bekijken of je wilt komen, maar je moet je wel aanmelden door te bellen of te mailen. Ik voor de ze formu,ie gekozen omdat veel moeders op verschillende dagen moeten werken, of de kinderen zijn ziek, of ze zijn op vakantie. Nu zit nietmand ergens aan vast en je bent niet gebonden aan een verplicht aantal workshops.

Vriendinnenavonden

Vriendinnenavonden die ik in het atelier organiseer blijken ook een groot succes te zijn. Ik organiseer avonden met vrouwen die elkaar niet kennen. Iedereen neemt iets te eten mee en ik verzorg de tafel, bestek, glazen en schildersmateriaal. Door een envelop te trekken doet men inspiratie op voor het schilderen. Er werden openhartige gesprekken gevoerd, iedereen was enthousiast, ook de mensen die nog nooit geschilderd hadden.

Ook vrouwen die met hun eigen vriendinnen een gezellige avond willen hebben kunnen ook de ruimte en materiaal huren.

Freelance

In de overige spaarzame uren ben ik bezig met verschillende opdrachten die ik aangeboden krijg met betrekking tot schilderen en beeldhouwwerk. Het zijn klein projecten die ik aan neem om het overzichtelijk te houden. De meeste opdrachten komen toevallig op mijn pad. Ik praat met veel mensen en laat weten wat ik doe. Voor actief opdrachten zoeken heb ik geen tijd omdat ik voor mijn kinderen en gastkindjes zorg. Dat we met een groot aantal actieve kunstenaars in een gebouw zitten levert opdrachten op. In oktober komt er een evenement aan. http://www.youngdesign.nl/borstvoedingsweek/images/2004/photo_2004_1.html Daar ga ik dan met een aantal kunstenaars een kraampje beheren. Ik doe dat omdat mijn werk toch wel toegankelijk is voor kinderen. In september doen we met hetzelfde groepje een tentoonstelling in de hoofdbibliotheek in Zaandam. En in september komen er kinderen uit Heliomare in de ateliers en die gaan samen een kunstwerk met de kunstenaars maken. De materialen mogen we bij de kringloopwinkel Het Goed uitzoeken en als het kunstwerk klaar is dan mogen we het exposeren in de kringloopwinkel. Dat is geweldig natuurlijk!

En ik ben bezig om een illustratieopdracht binnen te halen om tekeningen te maken voor sprookjes uit Duizend en een nacht.

Naarmate mijn kinderen zelfstandig worden en naar school gaan kan ik mij meer op uitgebreidere opdrachten gaan focussen. Het is allemaal maatwerk en goed te doen als er maar regelmaat en rust is en de aanwezigheid van een buitengewoon flexibele partner. Ik heb veel geluk.Ik heb inmiddels met veel mensen contact, mijn kinderen vinden het atelier geweldig, zo klein als ze nog zijn.

Klantenwerving

Ik moet het voornamelijk hebben van mond tot mond reclame. Ik krijg daardoor heel leuke mensen in het atelier omdat hun vriendin en buurvrouwhel enthousiast er over hebben verteld. Ik heb al veel flyers opgehangen in winkels, supermarkten en andere openbare ruimtes. Ik ben hier de meeste tijd mee kwijt.

Tips voor creativiteit thuis met je kind

Ouders moeten zich realiseren dat het belangrijk is om creatief bezig te zijn. Ook als ouders zich zelf niet creatief voelen. Ze hoeven alleen maar het materiaal (dat kan heel simpel) aan te bieden en te begeleiden. De kinderen doen zelf het werk wel. Een knutselhoek met een tafel zodat je eigen tafel niet beschadigt raakt. Een doos met papier, verf, kwasten, pastelkrijt (dat is veel mooier dan waskrijt) wel erbij blijven), potloden, kinderschaar, lijm, gekleurd papier en Playdoh-klei.

In het atelier gebruik ik rivierklei maar dat maakt heel veel rotzooi. En goedkope synthetisch klei smelt in kinderhanden. Laat ze elke dag even iets doen. Aan sommige kinderen is het niet besteed, die spelen liever met treinen. Forceer het niet. Misschien zijn ze op latere leeftijd wel geïnteresseerd. Juist als ze iets moeten willen ze niet. Begin met potloden en papier. Het is erg goed voor de motoriek van de handen. Een potlood vasthouden, met een schaar knippen of rollen met klei kan voordelen hebben voor het schrijven later. Maar het gaat in eerste instantie om de lol. Ze hoeven niets te presteren; ze zijn zo klein. Heel veel kinderen vragen om te knutselen. Ik vind het net zo belangrijk als sport.

Meer informatie vind je op mijn site mijn site

Het zou prachtig zijn om mijn kinderen te laten opgroeien in het atelier. Het zou prachtig zijn als ik in de toekomst een klein regelmatig inkomen zou verdienen met het atelier.Ik moet geduldig zijn en volhardend en in de tussentijd zal ik veel leuke dingen meemaken door het atelier.

Clementine Luder uit Zaandijk

Lees nu ook het verhaal achter Atelier Pippilotta!